Aflevering #26: Zehra Sayin, CEO van Special Olympics Belgium over bijdragen aan de maatschappij en purpose vinden in je werk

24 maart 2021

In deze aflevering gaat Hanan in gesprek met Zehra Sayin, CEO van Special Olympics Belgium, een internationale organisatie die sporttrainingen en -wedstrijden organiseert voor mensen met een beperking. Ze vertelt ons over hoe ze van haar job haar levenswerk maakte en welke invloed de ziekte van Lyme hierop heeft gehad.

“Ik ben altijd bezig voor mijn goede doel, 7 dagen op 7, 24 op 24.”

Special Olympics voor altijd in mijn hart

Zehra is afgestudeerd als marketeer en heeft een specialisatie in Intercultural Management en Psychology of Persuasion. “Mijn droom was om heel mijn carrière aan change management te doen.” In 2009 startte Zehra bij Special Olympics als marketing- en communicatieverantwoordelijke. Na 2 à 3 jaar vond ze een nieuwe uitdaging bij een internationaal bedrijf, maar toch lag haar hart bij Special Olympics, waar ze haar vijf jaar geleden vroegen om CEO te worden. “Dat was natuurlijk een supermooi voorstel.” Vergeet change management, just do it, dacht ze bij haarzelf. “Het gaat over het leven van mensen verbeteren, het verschil maken, inclusie bevorderen, en daar kan je moeilijk nee tegen zeggen.”

De ziekte van Lyme als keerpunt in haar leven

In 2013, kreeg Zehra tijdens haar tweede missie bij Special Olympics plots erge symptomen van de ziekte van Lyme. Zehra had het moeilijk met zich te concentreren, autorijden, en zelfs haar bed verlaten was erg moeilijk. “Ik moest mijn missie voor de atleten realiseren, maar tegelijkertijd moest ik ook rekening houden met mijn eigen capaciteiten.” Ze besliste om verder te gaan met werken, maar wel een deal te sluiten met Special Olympics over wat haalbaar was. “Ik kon maar halve dagen werken, daarboven gaan was gewoon onmogelijk.” De juiste keuzes maken waren moeilijk, maar Zehra vond een evenwicht. “Dankzij enerzijds mijn karakter om te vechten, en anderzijds mijn missie om de atleten niet te laten wegvallen, stopte het mij ook niet.” “Nu kan ik wel zeggen dat het een bijzonder interessant moment was in mijn leven.” Ze leerde haar eigen limieten kennen, en leerde alles te evalueren door prioriteiten te stellen.

Uitdagingen on the job

Zehra voelt haar job niet aan als een job, maar beschouwt het eerder als een engagement, iets wat nooit stopt en waaraan je je bindt. In elke ngo is het zo dat de vrijwilligers beginnen te werken voor hun goede doel ’s avonds na hun werkuren. “Dus op het moment dat je denkt: het is acht uur ’s avonds ik ga stoppen, beginnen de telefoontjes pas.” Ook in het weekend werken vrijwilligers voor Special Olympics. “Het principe dat je niet werkt omdat je er in het weekend niet voor betaald wordt, bestaat niet.” Haar rol is om mensen te inspireren en te motiveren om iets te betekenen binnen haar community.

“De emotionele kant is mijn tweede grootste uitdaging.” “Ik hoor zoveel over hoe moeilijk het voor atleten met een beperking en hun ouders is om het exclusieve verhaal te beleven.” Om hier niet met emotie op te reageren is voor Zehra heel moeilijk. Na haar vijf jaar ervaring als CEO weet ze perfect dat ze dit thuis wel kan uiten. “Ook telefonisch deel ik dit met een paar mensen omdat zij zo’n verhalen ook moeten horen.” “Het gaat hier over een verhaal van inclusie, maar dat is echt moeilijk.” “Ik moet anderen overtuigen om het verschil te maken.” Volgens Zehra is het grootste nadeel van een vzw dat zij de kracht en macht niet hebben om het verschil te maken.

Positivisme

We vroegen ons af hoe Zehra daar mentaal mee omgaat en of de emoties soms de bovenhand niet nemen. Haar antwoord was: “ik leef voor mijn job”. “Ik beleef dit positief doordat ik onder de indruk ben van hoeveel mensen graag iets mooi willen doen voor mijn doelgroep.” In haar wereld zijn er veel choquerende verhalen rond exclusie, maar er zijn zoveel mooie verhalen van wat mensen doen voor de anderen. “Ik voel mij super gelukkig omdat ik leef in een wereld waar we het leven van een ander mooier maken en verbeteren.” “Ik focus mij op wat positief is.”

Tips uit deze episode:

• Tip 1: Just do it: zeker niet lang wachten. Wij zijn een andere generatie en moeten niet wachten om op 55-jarige leeftijd iets meaningful te doen.
• Tip 2: Hoe jonger je begint, hoe beter. Jonge mensen zijn nodig om een effectief duurzaam verschil te maken.
• Tip 3: Altijd jezelf blijven, en niet te veel verwachten. Blijf je spontane zelf met je eigen waarden.

Luister hier naar de aflevering met Zehra Sayin…

Meer afleveringen beluisteren? Ontdek hier het overzicht.

Auteur: Hanneke Devos